تشکر از دوستان

 لازم می بینم که از تک تک شما دوستان عزیزی که همواره جویای احوال ما بودید تشکر کنم و دست های تان را به گرمی بفشارم. واقعا که دوستی را در حق من تمام کردید و بقدری نسبت به من لطف داشتید که جبران مهربانی های شما از بضاعت من خارج است.

نشان دادید که دوستی های مجازی از روابط و دوستی های دنیای ملموس، واقعی تر است و ارزش و اهمیت این "دایره دوستی" را بیش از پیش به من نمایاندید.

شما دوستان این احساس را در من بوجود آورده اید که گویی بر کوهی تکیه کرده ام، کوهی استوار که تیشه های فرهادوار تان نقش ماندگار عشق را بر آن حک کرده است. قدر این کوه را می دانم و همچون پرنده ای، در شیار های این کوه لانه ای خواهم ساخت و تا ابد با آرامش و اطمینان، در آن سکنی خواهم گزید…

لانه ای امن، که دیگر هیچ تند بادی نخواهد تنوانست آن را متزلزل کند…